நீ இருக்கும் போத

 

 நீ இருக்கும் போது எனக்குள் ஆணவம் இருந்தது ஆனால் உன் அன்பு எனக்குப் புரியவில்லை...

நீ இருக்கும் போது எனக்குப் பலம் இருந்தது ஆனால் உன் பாசம் எனக்குப் புரியவில்லை...

நீ இருக்கும் போது உன் மேல் அலட்சியம் இருந்தது
ஆனால் உன் அருமை எனக்குத் தெரியவில்லை...

நீ இருக்கும் போது உன் மேல் வெறுப்பு இருந்தது
இந்த வெறுமை எனக்குத் தெரியவில்லை...

நீ இருக்கும் போது எனக்குப் பெருமை இருந்தது உன் அருமை எனக்குத் தெரியவில்லை...

நீ இருக்கும் போது உன் பாசம் தெரியவில்லை ஆனால் இன்று எனக்கு பசியே தெரியவில்லை...

நீ இருக்கும் போது எனக்கு என் வாழ்க்கைப் புரியவில்லை
ஆனால் இன்று எனக்கு வாழவே பிடிக்கவில்லை...

இருக்கும் போது அலட்சியமும்
இல்லாத போது அழுவதுவும்
மனிதரின் அறியாமையா...? சாபமா...?

கதையின் நீதி :-

ஒரு ஆண் தன்னுடைய இளமைக் காலத்தில் இழக்கக்கூடாத மிகப் பெரிய சொத்து அவருடைய அம்மா...

ஒரு ஆண் தன்னுடைய கடைசிக் காலத்தில் இழக்கக்கூடாத மிகப் பெரிய சொத்து அவருடைய மனைவி மட்டும் தான்